20 Temmuz 1974
Bir üniversite öğrencileri gezisi; ben de “Münih Maximillians Universiteat”e kayıtlıyım ya ucuz, katıldım; Gece treniyle geçiyoruz.
Grup başkanı pasaportları toplamış, kız-erkek karıştırıp dalgalarını geçiyorlar.
“Alpagut Olayı” oyunu için badem bıyık bırakıp, bir de ayakkabı boyası renginde boyatmışım.
Bana gelince, herif guruba gösterdi; kahkahayı bastılar.
“Schöner Mann” - Güzel adam-
Ben de koridorda pencereye yaslanmış, dışarıyı ve göz ucuyla onları izliyorum.
Hava sıcak, gece koyu; Temmuz’un 19’u…
Göz göze geldik sustular.
Garda indik, haritayla pansiyonu buldum ancak yürürken dışarıya asılmış gazete manşetlerinde “Cyphre bold” harflerini gördüm.
Bunun Fransızca “Kıbrıs” demek olduğunu ve dahi adadaki gerilimi biliyorum.
Önce Alman gazeteleri, sonra da Hürriyet çıktı.
Kaldığım 10 günün programı belli olmuştu.
Yarım baton ekmeğe, görevli öğrencilerin küfrederek sürdükleri / bulaştırdıkları yağ marmelatlı şeyi ve kahve adına ihanet olan sıvıyı konsume ettikten sonra…
Vur kendini, Paris’in sokaklarına, al gazeteleri.
Bir parka otur, öğleden sonraya kadar onları hatmet.
Sonra Müzeler, Seine, Notre Dame filan…
Fransızları sevmem; bu da fark olunuyor ya da milli tavırları.
Hiçbir lisanda cevap vermiyor konuşmuyorlar.
Peynirli sandviçi işaret ederken, sunum tepsisi dönüyor, ton balıklı yiyorsunuz.
Yalnız bir kez bir Fransız, elimde haritayı görünce, bana yol sordu İngilizce.
Kıbrıs’la ilgili diyeceklerim bitmedi yeni başlıyor.
O günlerde Uğur Amcam, CHP Senatörü’ydü.
Ve ben bir yıl sonra kısa dönem yedek subaylığımı nerede yaptım?
Deniz kuvvetleri İskenderun Amfibi Alayı’nda!
Kıbrıs’a ilk ayak basan kuru/sulu kapak atan birlik.
-“HAYATTA OYNAMAM” adlı çıkacak kitabımdan-
.
Ulvi Alacakaptan, dikGAZETE.com
