Bütün mesele kendimizi tanımak...
Bizler, mazimizden kopmayı çağdaşlık sandık...
Toprağa gömdüğümüz asırlık birikimlerimizin, istikbalimizin hazineleri olduğunu unuttuk...
Son yüzyılda sıkışmış olduğumuz bu coğrafyada, yüzümüze atılan her tokat bizleri komaya soktu...
Yoğun bakımda, bitkisel küvezde yaşayan bir hal aldık...
Milletin menfaatini, ailenin huzurunu, inancın mukaddesliğini, ilmin faydasını bizden gibi görünenlerden duyduk...
Fikri ve reel cephede olmayan liberal zihniyetler, misaklarımız dışında kahramanlık naraları attılar...
Bizden gibi görünüp, başka misakların kucaklarında çığırtkanlık yapanlar; ne millet, ne de insan oldular...
Tarihimizde: “Kırk yıllık Kani, olur mu Yani” ata sözünü duymaz olduk...
Bütün meselenin kendimizi tanımak; “Muhtaç olduğumuz kudretin damarlarımızdaki asil kanda” olduğunu unuttuk...
Unutunca, Tanrı tarafından 'unutulur' olduk...
Kula kulluk ettik-ediyoruz...
Çareyi; tokluğu, huzuru, serveti 'çıkar' meselesinde buluyoruz...
Doğuştan-Ölüme; tüm mesele 'Kendini Bilmek'...
Kaçımız kendimizi biliyor, dönen ve uyutan oyunun farkındayız?
Alim kişi kendini arar; Arif olan ise bulduğunu anlatır...
Kendimizi tanımıyoruz!
.
Emrah Bekçi, dikGAZETE.com
-Tefekkür Notları-
