USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

Kabile aristokrasisi: Karaçi Beyleri

Kabile aristokrasisi: Karaçi Beyleri
14-02-2025

KABİLE ARİSTOKRASİSİ: KARAÇİ BEYLERİ

Yıkılmasından sonra Altın Orda’nın yerini “alt-Hanlıklar” almıştır: Kırım Hanlığı, Kazan Hanlığı, Astrahan Hanlığı, Kasım Hanlığı, Sibir (Sibirya) Hanlığı.

Altın Orda’nın yerini alan Hanlıklar da genel anlamda Altın Orda’nın idari yapılanmasını devam ettirmiştir. “Kabile Aristokrasisi” olarak adlandırılabilecek söz konusu yapıyı kısaca ele almak gerekmektedir.

Altın Orda Devleti içinde sivrilip diğer devlet adamlarından ve hatta Altın Orda hanlarından daha güçlü bir konuma yükselen devlet adamları olmuştur. Bu devlet adamları, Altın Orda-Rus ilişkilerini doğrudan kontrol altında tutma ve etkileme bulmuşlardır. Bu devlet adamlarından ilki Cuci Hanın torunu Emir Nogay’dır. Başlarda ordu komutanı olarak görev yapsa da zamanla gücü o denli artmıştır ki Altın Orda hanını tahta çıkarıp indirecek kadar güç sahibi olmuştur. Ardından Bulkak devrinde ortaya çıkan Kiyat kabilesinden Emir Mamay ise Canıbek Hanın damadı oluyordu. Emir Mamay da tıpkı Emir Nogay gibi bir yükseliş yaşayıp o da Altın Orda tahtına tayin edebilecek duruma gelmiştir. Emir Mamay, Altın Orda Devleti-Rus Knezlikleri açısından büyük önem arz eden meşhur Kulikovskaya Savaşında da Altın Orda Devletinin ordu komutanı olarak bu tarihi muharebenin baş kahramanlarından birisiydi. Son devlet adamı ise Mangıt kabilesinden Emir Edigey’dir.[1]

Emir Edige de diğer mirzalar gibi asker ve tümen komutanı idi. O da Altın Orda hanlarını tahta çıkarıp indirmeye muvaffak olmuştur. Altın Orda Devleti yönetimindeki kukla hanlar ve o kuklaları oynatan bu üç mirza, zamanla Rus Knezliklerinin itaatsizliklerinin ve bağımsızlık emellerinin tek müsebbibi olacaktır.[2]

Altın Orda Hanlığı’nın siyasi oluşumu ve devlet teşkilatlanması göçebe-bozkır kültürü üzerinde şekillenmiş, Cengiz Han’dan gelen Moğol ananelerine dayanmaktadır. Gücünü kabile aristokrasisinden alan söz konusu kültür, hanlığın sükûtundan sonra bakayalarında da varlığını devam ettirmiştir. Kırım Hanlığı’nda Karaçi Beyleri olarak adlandırılan aristokrat kabile beyleri, sosyal, ekonomik, siyasi ve askeri güçleri ile yönetimde söz sahibi olan liderlerdir. Sayıları zaman zaman değişse de 4 karaçi beyi olarak ifade edilen Şirin, Barın, Mangıt, Kıpçak uruğlardan Şirinler, genelde ilk sırada olmayı başarmışlardır. Şirin kabilesinin başında, gücünü Altın Orda Han’ı Toktamış döneminde tesis eden Emir Rektemür ve onun soyundan gelen oğulları bulunmaktadır. Şirin beyleri ve mirzaları 18.yy’ın sonuna kadar Kırım yönetiminde söz sahibi olmuşlardır.[3]

Karaçu Beyleri; Karaçuların yönetimini elinde tutan böylece kontrollerindeki askeri ve ekonomik güçle, siyasi güce ortak olan, yönetimde söz sahibi olan bozkır aristokrasisinin beyleridir.[4] XV. yüzyılın ortalarında Aşağı İdil ve Yayık sahasında göç eden ve kendi beylerinin idaresi altında bulunan, Yedisan adıyla bilinen Şirin, Arın (Barın), Argun, Kıpçak, Alçın, Katay, Mangıt uruğlarından başta Şirinler olmak üzere ilk dördü Kırım tarafına gitmiştir.[5]

Toktamış’ın Urus Han’a kazak çıkması, Kıyat Mamay’ın desteğini talep etmesi ve Mamay Bey’in ortadan kaldırılması sürecinde Toktamış Han’ın yanında yer alan güç, Emir Rektemür ve Şirin Kabilesi olmuştur. Şirin Mirzalar ile Kıyat beyleri arasındaki rekabet ve husumet Kırım Hanlığı’nda devam etmişti.[6]

Toktamış Han döneminde Emir Rektemür’ün yönetimde elde ettiği haklarla başlayan Şirin Kabilesi’nin yükselişi, Altın Orda Hanlığı’nın geç dönemi olarak addedilen, Kırım Hanlığı’nın kuruluş sürecinde Hacı Giray’ın hâkimiyetini tesisi esasında Eminek Mirza’nın verdiği desteklerle pekiştirilmiştir. Kırım Hanlığı’nın Osmanlı himayesine girmesinde Osmanlı Devleti ile birlikte hareket eden Eminek Mirza’nın şahsında Şirin Mirzalar ve diğer Karaçi Beyleri, Osmanlı hâkimiyeti altında da yetki ve statülerini muhafaza etmişlerdir. Hatta Osmanlı Devleti, zaman zaman Kırım Hanları’nı kontrol altında tutmak amacıyla muhalif beyleri himaye yoluna dahî gitmiştir.[7]

Karaçi beyleri, Altın Orda bakiyesi diğer Hanlıklarda da bulunmaktadır.

Rus kaynakları Kazan Hanlığı ile Kırım Hanlığı’ndaki karaçi beglerin aynı boylara (Şirin, Barın, Argın, Kıpçak) mensup olduklarını iddia etseler de be faraziyeyi Kazan Hanlığı tarihinin tüm zamanlarına teşmil etmek mümkün değildir. Esasen Kırım’dan Kazan’a gönderilen hanların devr-i saltanatında böyle bir teşkilatlanmanın vücut bulmuş olması kuvvetle muhtemeldir ancak yönetim Moskova yanlısı hanlara, özellikle Kasım Hanlığı’ndan gönderilen Cengiz soylu asilzadelere geçtiğinde karaçi begleri teşkil eden boylar da değişiyordu. Yani Kazan Hanlığı tarihi boyunca tamamı aynı boylar tarafından temsil edilen mütecanis ve daimi bir karaçi begler yapılanmasının mevcut olmadığı ve bunların kimi zaman tahavvüle uğradığı anlaşılıyor.[8]

Kâsım Hanlığı’ndaki Karaçi Beylerin mensup oldukları boylar Kırım Hanlığı’ndakinden farklı idi. Dönemin kaynaklarında, Uraz Muhammed Han devrindeki Karaçi Beylerin isimleri ve hangi boydan geldikleri açıkça belirtilmiştir. Buna göre, Uraz Muhammed Han’ın tahta çıkış töreninde, sağ tarafında İşbay-Mangıt boyundan Samanay Bek ve Celayir buyundan Kadir Ali Bek; sol tarafında ise, Argın boyundan Çeş Bek ile Kıpçak boyundan Tukay Bek bulunmakta idi.[9]

Kâsım Hanları ile düzenli olarak fikir alışverişinde bulunan Karaçi Beyler, hanın divanında otururlardı. Onların rızası olmadan hiçbir önemli mesele karara bağlanıp tasdik edilemezdi. Yabancı devletler ile yapılan antlaşmaların yürürlüğe girmesi için Karaçi Beylerin yanı sıra, hanın kardeşlerinin, oğullarının, dinî liderlerin ve diğer yüksek rütbeli asilzadelerin onayı gerekli idi.[10]

Astarhan Hanlığı’nda Karaçi beglerin en etkilisi Kırım Hanlığı ile Nogaylar arasında da nüfuz sahibi olan Kongrat boyuna mensuptu. Buradaki Karaçi begler teşkilatlanması diğer hanlıklardan farklıydı. Sözkonusu makamı işgal edenler Kongrat, Mangıt, Alçın ve Kıyat boylarının begleri idiler. Şirin, Barın, Argın ve Kıpçak boylarının Astarhan’daki durumu hakkında malümat sahibi değiliz. Uluğ karaçi (baş karaçi) ise Kongratların begi idi.[11]

Dahili yapısı en az araştırılan Türk-Tatar Devleti Sibir Hanlığı’dır fakat boy beglerinden müteşekkil bir danışma meclisinin ve karaçi beglerin burada da mevcut olduğu bilinmektedir.[12]

Karaçu beylerinin kendi kabilelerinin çıkarlarını her şeyin üzerinde tutmaları Karadeniz’in kuzeyindeki ilişkileri sürekli dengelerin değiştiği kaygan bir zemine dönüştürmüştür.[13]

.

Rıdvan Aras, dikGAZETE.com

Altın Orda sonrası Hanlıklar

Altın Orda Devleti

Sahip Giray Han


[1] Emir Edigey hakkında ayrıntılı bilgi İçin: Derya Derin Paşaoğlu, Emir Edigü (Edige) Ve Oğullarının Nogay Ulusu’ndaki Yeri, Crimean Historical Review, C: I, 2016, ss. 28-64.

[2] Sultan Demirkesen, Üç Mirzaların (Nogay, Mamay, Edigey) Altın Orda Devleti İle Rus Knezlikleri Arasındaki İlişkilerde Rolü Ve Tesirleri, Yüksek Lisans, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Ana Bilim Dalı, Ocak 2022, s. i-ii.

[3] Derya Derin Paşaoğlu, Altın Orda ve Kırım Sahasında…, s. 147. (ss. 147-190)

[4] Derya Derin Paşaoğlu, Altın Orda ve Kırım Sahasında Bozkır Aristokrasisinin Güçlü Temsilcileri: Emir Rektemür ve Şirin Mirzalar, AÜDTCF Tarih Araştırmaları Dergisi, c. 33, sayı. 56, s. 165. (ss. 147-190)

[5] Akdes Nimet Kurat, IV–XVIII Yüzyıllarda Karadeniz’in Kuzeyindeki Türk Kavim ve Devletleri, Ankara, 2002, s. 281.

[6] Abdülgaffar Kırımî, Umdetü’l-Ahbâr [Umdet ul-Ahbar], Transcript: Derya Derin Paşaoğlu,  Kazan, 2014, s. 125.

[7] Derya Derin Paşaoğlu, Altın Orda ve Kırım Sahasında..., s. 184.

[8] Serkan Acar, Moğolların İkinci Kuşak Halefleri: Türk-Tatar Hanlıklarında Yönetim Anlayışı, Ed: Cem Korkut, Mürsel Doğrul, Cengiz Han ve Mirası, Türkiye Bilimler Akademisi, Ankara, 2021,  s. 118.

[9] Vladimir  Viladimirovich Velyaminov-Zernov, İzsledovanie o Kasımovskih Tsaryah i Tsareviçah II, St. Petersburg, 1864, C. II, s. 25; N. İ. Şişkin, İstoriya Goroda Kasımovas Drevneyşih Vremen, Ryazan, 1891, s. 26.

[10] Donald Ostrowski, Kazan Hanlığı’nda İdarî Yapı, (Çev: Özgür Çınarlı/Mustafa Cankal), Türkler, C. VIII, Ankara, 2002, s. 453-454 (ss. s. 453-459)

[11] Serkan Acar, a.g.m., s. 120.

[12] Serkan Acar, a.g.m., s. 120.

[13] Derya Derin Paşaoğlu, Bozkır Kültüründen ve Altın Orda Hanlığı’ndan Devralınan Miras: Kırım Hanlığı’nda Kabile Aristokrasi ve Karaçu Beyleri, Crimean Historical Review, Sayı: 1, 2021,  s. 51.

.

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?