Batılı devletlerin aksine, bu anlayış bize mahsustur.
'Ordu'lar devlet kurduktan sonra, kurulu devleti koruyan bir >>iç mekanizma<< haline getirilerek, devletin yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kalabilme ihtimaline karşı, "kurtarıcı/kurucu unsur potansiyelleri"ni devam ettirmek zorundadırlar.
Osmanlı'nın en büyük hatası, kendi kurucu unsuru olan "Alperen/Gazi" geleneğinden müteşekkil "Yeniçeri Ocakları"nı kaldırmış olmasıdır!
Çünkü bunun ardından kurulmaya çalışılan ordular başarısız olmuş, Devlet'in çöküşünü engelleyememişlerdir.
Devlet'in çöküşü/dağılışı esnasında Mustafa Kemal'i öne çıkaran tarihsel arka plan burada yatmaktadır; çünkü geleneksel Ocak anlayışını ve Alperen/Gazi geleneğini bilen bir Komutan, Hanedan yönetimine rağmen insiyatif alabilme iradesine sahiptir.
İşte bu sebepledir ki, gerektiğinde "Yeniçeriler", Sultan'ı tahttan indirebilmişlerdir.
Bu anlayış "kurucu unsur" olmanın verdiği sorumluluklar ile hareket etmeyi mecbur kılmıştır,
Böylece bu anlayışın bilincinde olan Mustafa Kemal, tüm insiyatifi ele alarak, "Ordu'lar Devlet kurar" prensibine binaen, önce geleneğe yakın bir Kuvay-i Milliye cephesi oluşturup, ardından bu yapıyı ordulaştırarak Yeni Türk Devleti'ni kurmuştur.
Konumuzun başına dönecek olursak, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunda, geleneksel Ordu/Devlet anlayışının temsilcisi olan bir >>iç mekanizma<< harekete geçirilmiştir.
.
Cengiz Han Güven, dikGAZETE.com
