Bakü, AZERBAYCAN
Bakü Olimpiyat Stadı'nda ne yenilgiden üzülen ne de zaferden memnun kalanlar yoktu...
Bu, depremin 47. gününde, daha doğrusu bir kurtarma operasyonunda meydana gelen bir maçtı.
Operasyon, ülke başkanından başlayarak futbolcuların, taraftarların katılımıyla gerçekleştirildi...
6 Şubat'taki depremin merkez üssü sadece Kahramanmaraş değil, Bakü, Gence, Nahçıvan oldu...
Biz de sarsıldık, sarsıldık ve sahip olduğumuzu ve neyin olmadığını gördük, ortasına döktük, eski arabamızın yükü yerine Sarvar Beşirli'nin imajında topladık, kurtarmaya koştuk…
Kısacası, kölesi beyaz olsa bile, dediği gibi, Azerbaycan kendini enkazın altına atmış olurdu.
Fiziksel olarak kurtarma operasyonu tamamlandı, ancak zihinsel olarak devam ediyor.
Ve “Karabağ” - “Galatasaray"ın hayırsever maçı da bu ruhun bir parçasıydı.
Şuşa'daki Harıbülbül Festivali’nden sonra Azerbaycan'da düzenlenen en önemli ve duygusal maçtı...
Bu aynı zamanda;
Muradımız, şiddetli kavgaların ortasında Türk televizyon kanalının mikrofonuna yaptığı açıklamada, “Karabağ'ın serbest bırakılmasına izin verin, Karabağ'ın Hankendi'deki Galatasaray maçına bakalım” dedi.
‘İki Murad’dan birinde hesap da ikiye bir oldu. İki devlet olarak bir millettir...
Ama keşke deprem ya da bu maç olmasaydı... Bu maçı Hankendi'de bırakırdık...
Yani futbol sadece topun arkasındaki 22 kişinin yarışı değil.
Futbol, iki kardeş ülke için kan döküldüğü bir formada görkemli bayrağımızı yere-göğe kazımanın zamanı geldiğinde budur.
.
Nərmin Novruzova, dikGAZETE.com
