Seksenyedi
Haziran yedi…
:
“Cahit Zarifoğlu ölmüş. Bugünün adı bu olacakmış” diye yazdı Cemal Süreya.
“Şair Öldüren Rejim” diye başlık attı o günlerde İsmet Özel yazısına.
“Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak Erdem!.." deyip göçtüğünde de gençti!
Çok daha öncesinde de.
Ankara’nın kırkında bir Haziran’da doğmakla, 29 yıl önce ölmek ne kadar gençse o kadar gençti.
kırkyedisinde
Bu şehirde
İstanbul nasıl her haziranı yediyse
senenin de seksenyedisinde öyle yedi Üstad'ın “Artist”ini.
"yedi güzel adam”ın da yedisini
:
Rahmet ola…
Dua ile...
:
Ve demişti ki bir de şöyle:
:
"Seçkin bir kimse değilim
ismimin baş harfleri acz tutuyor
Bağışlamanı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme
Hayat bir boş rüyaymış
Geçen ibadetler özürlü
Eski günahlar dipdiri
Seçkin bir kimse değilim
İsmimin baş harflerinde kimliğim
Bağışlanmamı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme
Hayat boş geçti
Geri kalan korkulu
Her adımım dolu olsa
İşe yaramaz katında
Biliyorum
Bağışlanmamı
diliyorum"
