NATO’nun Rusya’ya saldıracak gücü yok!
MOSKOVA
Rusya ve Ukrayna arasındaki savaşın tansiyonu yükselerek devam ederken Almanya'nın da 20 Kasım'da açıklanan gizli belgelere göre olası bir savaş senaryosuna hazırlandığı öğrenildi. Amerikan basınında yayınlanan rapora göre “Operation Deutschland” olarak adlandırılan plan 1.000 sayfalık belgeden oluşuyor ve Rusya'dan gelen nükleer bir tehdite karşı askeri senaryolar için ayrıntılı yönergeler içeriyor.
Plana göre; olası bir gerginlik durumunda Almanya, birliklerin ve techizatların Avrupa'nın doğusuna nakledilmesi için lojistik bir merkez haline gelecek. Berlin'in Rusya'dan gelen nükleer tehditlere yanıt olarak ABD kuvvetleri de dahil olmak üzere 800 bine kadar NATO askerinin Ukrayna'ya konuşlandırılmasının nasıl desteklenebileceği ayrıntılarıyla anlatılıyor.
Aslında bu rapor, pek güvenilir bir rapor olmamakla bu planın gerçek olduğunu varsaysak bile NATO’nun bu planla Rusya’ya saldıracağı pek olası değil.
NATO’nun aslında 2000’li yılların başından beri yaptığı şey Rusya’nın sınırlarına yaklaşarak Rusya’yı kendilerine karşı kışkırtmaktı.
Vladimir Putin, Rusya Devlet Başkanı olduğu 2000’li yılların başında NATO’ya katılmak istediklerini söylediklerinde ABD tarafından reddedildi. NATO, Sovyetler Birliği’ne karşı kurulmuştu ve bu tehdit ortadan kalkmıştı.
Peki neden NATO, Rusya’yı ittifaka dahil etmedi?
Üstedik bu kararın ardından Vladimir Putin, NATO’ya kendi sınırlarına yaklaşmamaları uyarısında bulunduğunda bile olumsuz yanıt aldı.
Aslında NATO’nun bir düşmana ihtiyacı vardı. Bu düşman, tek başına Çin değil, Rusya’ydı. Çünkü Rusya’nın elinde büyük bir nükleer güç bulunuyordu.
ABD aynı çatı altında Rusları barındıramazdı çünkü ABD ve NATO’ya karşı güçlü bir ülke henüz ortada yoktu. Belki Çin, ABD ve NATO’ya tehdit oluşturabilirdi ama Çin’in nükleer gücü çok azdı. Bu nedenle ABD ve NATO, dünya kamuoyuna Rusya’nın kendilerine karşı bir düşman olduğu fikrini dayattı.
Aslında Rusya, batılılara düşman değildi. Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra Rusya’nın Batı ile entegre olma çabalarını gördük. Ancak Batı, Rusya’ya entegre olamadı.
Gelelim “Operasyon Deutschland” planına.
Bu plan içi boş bir plan. Gerçek olduğunu varsaysak bile Almanya’nın hazırladığı rapor, ABD ve diğer NATO ülkeleri tarafından ciddiye alınamaz. Çünkü Almanya, 2. Dünya Savaşından sonra tüm askeri yeteneklerini kaybetti. Kaldı ki NATO’nun bu plana uyduğunu düşündüğümüzde dahi 800 bin NATO askerinin olası savaşa hazırlanması bile yıllar alır.
Kaldı ki; karşılaştırırsak Rusya, Batı’nın kendisine entegre olamamasından dolayı artık yalnız başına kendi güvenliğini sağlıyor.
Artık Rusya’nın Ukrayna’daki çatışmalardan dolayı savaş yeteneği var. Rus ordusu modernize edildi ve askerlerinin yetenekleri arttırıldı.
Orta ve uzun menzilli füzelerinin etkisini de görmüş olduk. Ukrayna’ya fırlatılan ‘Oreşnik’ orta menzilli füzenin testi bile NATO ve batılı ülkeler tarafından tedirginlikle izlendi.
Hiçbir hava savunma sistemi Rus füzelerine karşı etki gösteremiyor ve bu füzeler henüz boş.
Nükleer başlık kullanılmayan füzelerin testi bile NATO’yu tedirgin ederken gerçekten NATO’nun Rusya’ya saldırı planına uyacağını hesap edebiliyor musunuz?
Vladimir Putin, Oreşnik füzesinin düğmesine basarak NATO ve ABD’ye son kez ‘uzlaşı’ mesajı gönderdi. Ya batılı ülkeler Rusya’ya tehdit olmaktan çıkacak ya da Rusya tek başına kendi güvenliğini sağlayacak.
Batılıların bu mesajı etraflıca düşüneceği kesin. Kiev rejimi üzerinden Rus topraklarına saldıran batılılar hayatlarında hiç bu kadar büyük bir tokat yememişti.
Batılıların artık Rusya’ya karşı atacağı tek kışkırtma adımı bile dünyayı 3. Dünya Savaşı’na götürebilecekken artık Washington tarafının şapkasını önüne koyması gerekiyor.
Rusya’nın NATO üyesi tüm ülkeleri yok edebilecek gücü var. ABD’nin de Rusya’ya karşı nükleer gücü var. Ancak kimse dünyanın yok olmasını istemiyor.
Bu nedenle gezegenin yok olmasını engellemek için batılılara tek bir yol kalıyor. Geri çekilmek.
Emin olun batılılar geri çekildiğinde Rusya ileriye adım atmayacaktır.
Çünkü Rusya’nın şu an tek derdi kendi güvenliği.
.
Erhan Kuadzba, dikGAZETE.com
