Hakkari'de yaşayan Yılmaz ailesinin 2 çocuğundan biri olan Fatma Yılmaz'a, halsizlik ve eklem ağrıları nedeniyle gittiği Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi'nde lösemi teşhisi kondu.
Hastanenin hematoloji servisinde tedavisine başlanan Yılmaz, hastalığı nedeniyle eğitimine Milli Eğitim ve Sağlık Bakanlıklarının yaptığı iş birliği kapsamında hastanede oluşturulan sınıfta devam etmek zorunda kaldı.
Yaşama dair umutlarını yitirmeyen Yılmaz, ailesinin ve doktorların desteği sayesinde 4 yıl süren zorlu sürecin ardından sağlığına kavuştu.
Kendisi gibi lösemiye yakalanan çocukları sürekli hastanede ziyaret ederek moral veren Yılmaz, hemşire olarak bu desteğini sürdürmek istiyor.
"Lösemi konusunda farkındalığın artması gerekir"Yılmaz, AA muhabirine, hastalığa yakalandıktan sonra lösemi hakkında bilgi sahibi olduğunu ve korkmaya başladığını söyledi.
Lösemi konusunda farkındalığın artırılması gerektiğini belirten Yılmaz, şunları anlattı:
"Daha önceden 'gerçekten böyle bir hastalık var mı? Bu hastalığa yakalanan insanlar var mı, yaşıyorlar mı?' diye düşünüyordum. Hastalığa yakalandığımda 'Böyle hastalar varmış, yaşıyorlar ve bizler bunların farkında değilmişiz.' dedim. Bu hastalığa yakalananları televizyonda görmekle yetiniyoruz. Toplum olarak bu hastalık konusunda bilinçsiziz. Hastalık ve tedavi süreci çok zorlu. Bu ağır yükü tek başına taşıyamıyorsunuz. Bu süreçte, ayağa kalkmam için elimden tutan ailem, doktorlarım, hemşirelerim bana yardımcı oldular. 4 yıl kanserle mücadele ettim ve sonunda bu hastalığı yendim."
"Hemşire olmak istiyorum"Hastanede sağlanan imkanlar sayesinde eğitimine devam edebildiğini dile getiren Yılmaz, bu sayede hem tedavisinin aksamadığını hem de etkinliklere katılarak hastalığını unuttuğunu aktardı.
Üniversiteyi kazanarak hemşire olmak istediğini anlatan Yılmaz, şöyle devam etti:
"Hemşireliğe olan ilgim hastanede başladı. Buradaki doktor ve hemşirelerin üzerimde çok emekleri oldu. Onların yardımıyla iyileştim. Biz üzüldüğümüzde onlarda üzüldü, biz ağladığımızda onlar da ağladı, bizimle mutlu oldular. Benim için yapılan bu fedakarlığın aynısını ben de başka insanlar için yapmak istiyorum. Çocukları hastanede ziyaret ederek yaşadıklarımı anlatıyorum, moral vermeye çalışıyorum. Bu çocukların hayali olabilirim. Çocuklar beni görünce moral buluyor. Ben bu hastalığı yenmeyi başardım. Diğer çocuklar da başarabilir. Onların da buna inanmasını istiyorum."
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
