dikGAZETE- Pâdişâh-ı Osmani'nin 7. Sultanı... İstanbul ile birlikte gönüllerin de Fatih'i... Sultan Murad Han'ın şehzade-i yegânesi... Hatîce Alîme Hümâ Hâtun'un evlad-ı güzini...
Küçük yaştan itibaren ilim-irfan ehlinden dersler alarak ehemmiyetle yetiştirilen; şahsi gayret ve zekâsıyla da kendisine verilen ihtimamı boşa çıkarmayan...
Mümtaz alimlerin muteber talebesi...
Molla Mehmed...
Şehzade Mehmed...
Padişah II.Mehmed...
Hakkındaki rivayetlerle bile yüzlerce kitabın mevzuu...
Başka hiç birşey yapmamış olsa bile sadece İstanbul'un Fethi ile kıyamete kadar bani olacak bir tarihin, hem kendisine hem alem-i İslam'a yetecek kaimi...
Bizans'ın zailinden ve Fetih'ten ötürü, Küffar-ı Rum'un ve Doğu Roma'nın da İmparatoru...
Bizans İmparatorunun şahsi mülkü olan, onu alt ettiğinden, Ayasofya'nın mülkiyet hakkı da kendisinde olan Ayasofya mülkünün sahib-i sanisi...
"Son Sefer"inde ahirete irtihalinden ötürü "Şehid" rütbe-i şahanesinin de naili...
Hicri 833 senesi; Miladi, Mart 30, 1431'de Edirne'de kulakları Ezan-ı Muhammedi ile kamete durulan...
Ordular kurup ordular deviren... "Dil"leri bilen, konuşup anlayan-anlaşan; çizimlerle fenni icatlara imza atan, havan topunun dahi mucidi... Şiirin de sözün de ustası; Mahlas-ı Avni'nin sahibi...
Cennetmekân, Hazreti Fatih Sultan Mehmed Han...
Kısacık ömrü, zehr ile mi nihayet bulacaktı... Gâvur illerinde, düğün-bayram mı ilan edilmeyecek, kiliseler günlerce "Şükür ayinleri" mi tertiplemeyecekti vefâtının ardından...
Ve senenin kimi günleri, türlü sebeplerle "yas günü" ilân edilen bir ülkede, kaynayıp gidecek tarih midir...
3 Mayıs 1481... Kalktı göç eyledi koca Sultan 50'sinde, "Son Sefer"inde iken...
