Konya'nın Bozkır ilçesi Tepearası Mahallesi'nde 44 yıl önce tanışan 66 yaşındaki İbrahim ile 61 yaşındaki Güllüzar Şimşek çifti, görücü usulüyle evlendi. Yıllarca sevgi ve saygının hakim olduğu bir evlilik sürdüren çift, mutluluklarını dört çocukla taçlandırdı.
İbrahim Şimşek, zaman zaman farklı şehirlerde mevsimlik işçi olarak çalışırken eşi Güllüzar da aile bütçesine katkı sağlamak amacıyla bağ ve bahçelerde ter döktü.
Çiftin mutluluğuna, Güllüzar Şimşek'in 10 yıl önce halsizlik, titreme ve yürümekte zorlanma şikayetiyle gittiği hastanede böbreklerinde kist olduğunun tespit edilmesi üzerine gölge düştü.
Birbirlerine, "Hayat arkadaşım" diye hitap eden çift, hastalığın üstesinden gelebilmek için büyük mücadele verdi. Konya'da farklı hastanelerde bir süre tedavi gören Şimşek'e nakil yapılması önerildi. Bunun üzerine İbrahim Şimşek, hiç tereddüt etmeden eşine böbreğini verebileceğini bildirdi.
Akdeniz Üniversitesi Hastanesi'ne başvuran Güllüzar Şimşek'e, yapılan tahlillerin ardından Organ Nakli Merkezi Müdürü Prof. Dr. Bülent Aydınlı başkanlığından oluşan ekip tarafından, kocasından alınan böbrek 14 Şubat'ta başarıyla nakledildi.
Hastanenin doktor ve hemşireleri, tedavi sürecinde ve sonrasında birbirlerine olan sevgi ve saygılarıyla dikkati çeken çifti, tüm hastalara örnek gösteriyor.
"Çok şükür mutlu bir evliliğimiz oldu"Güllüzar Şimşek, AA muhabirine, yaşadıkları zorluklara rağmen hep mutlu olduklarını, hastalıkta ve sağlıkta birlikte mücadele ettiklerini anlattı.
Nakil olması gerektiğini öğrenince eşinin gönüllü olduğunu dile getiren Şimşek, "Allah razı olsun hiç düşünmeden böbreğini verdi, canıma can oldu. Bir yastıkta ölelim istiyorum. Çok şükür mutlu bir evliliğimiz oldu. Varlığı da yokluğu da gördük. Emekli olunca rahat ettik." ifadelerini kullandı.
"Onsuz gülemem, eksik kalırdım"İbrahim Şimşek de eşinin bir an önce sağlığına kavuşması için organ ve doku nakil sırasına yazılmadıklarını kaydetti.
Eşi Güllüzar'ın hayatının anlamı olduğunu vurgulayan Şimşek, şöyle konuştu:
"Nasıl vermem, onsuz gülemem, eksik kalırdım. Bizi sedyeye yatırdılar, ameliyata götürdüler. Doktorlara, 'Ben hayat arkadaşımı bir daha görmek istiyorum' dedim. Son bir daha baktım, 'Hayatım ne yapıyorsun?' deyince, el salladı. Biz hep gülümsemeyi başarmış bir çiftiz. Yeri geldi ağladık, yeri geldi güldük ama birbirimizi hiç üzmedik. Önemli olan sevgi ve saygı. Ameliyattan sonra onu gülerken gördüm ya dünyalar benim oldu."
Çiftin oğlu Ahmet Şimsek ise anne ve babasının çok renkli bir hayatı olduğunu belirterek, "Ameliyattan sonra babam daha kendine gelmeden annemi sordu. Birbirlerine çok bağlılar." dedi.
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
