Erzurum
Minik Devran, anne babasının boşanması üzerine, Aziziye ilçesindeki Dadaşkent semtinde kiracı oldukları 3 odalı ve toprak damlı gecekonduda 55 yaşındaki babaannesi Nuran ve 58 yaşındaki dedesi İhsan Atalar ile yaşıyor.
Doğumda beynine oksijen gitmediği için bedensel ve zihinsel engeli bulunan Devran, çok az derecede görebiliyor ve epilepsi hastası.
Vücudunu hiçbir şekilde hareket ettiremeyen, elleri ve ayakları tutmadığı için ihtiyaçlarını gideremeyen ve bakımı babaannesince karşılanan Devran, sadece mama yiyebiliyor.
Deniz Feneri Derneği aracılığıyla bağışçıların aldığı akülü arabayla babaannesinin kucağında sokaklarda dolaşan Devran, o anların mutluluğunu yaşıyor.
Yaklaşık 20 yıldır gözleri görmeyen eşi İhsan ile Devran'ın ihtiyaçlarını karşılayarak her ikisinin eli ve ayağı olan Nuran, daha iyi bir yaşam sürmek ve gecekondudan kurtulmak için yardımseverlerin desteğini bekliyor.
"Kucağıma aldığımda sanki dünyam ışıklanıyor"
İhsan Atalar yaptığı açıklamada, geliri olmadığını ve yardımseverlerin verdiği destekle bugüne kadar geldiklerini söyledi.
Gözlerinin görmediğini ve Devran'ı görmeyi çok istediğini anlatan dede Atalar, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Devran'ı görmeyi çok isterdim. Onu alıp koklamayı, elimden tutup gezdirmesini çok isterdim, o da olmadı. Hiçbir şeyim olmasaydı ama Devran sağlam olsaydı, yürüseydi, top oynasaydı. Görmesem bile hissederdim.
Devran bizim her şeyimiz. Gözüm görmüyor ama kokusunu aldığım zaman ciğerlerim bayram ediyor. Kucağıma aldığımda sanki dünyam ışıklanıyor. Onu aldığımda mutlu ve huzurlu oluyorum, dünyayı bana bağışlamışlar gibi oluyor."
Babaanne Nuran Atalar ise Devran'ın doğuştan bu durumda olduğunu ve yaklaşık 6 yıldır ona baktığını söyledi.
Atalar, "Oğlum hurdacılık yapıyor, işi yok. Devran'ın çok masrafı var, çocuk kavuşturamıyor. Bir yerden desteği yok. En azından bir işe girseydi kendi çocuğunu kurtarırdı. Büyüklerimizden yardım yapmalarımı istiyorum." ifadesini kullandı.
"Devran'ı çok seviyorum"
Babaanne Atalar, Devran'ı çok sevdiğini belirterek şöyle devam etti:
"Sürekli ilaç kullanıyor ve vermediğim gibi havale geçiriyor. Hiçbir yeri sağlam değil, bir yere götürdüğümde durmuyor. Misafir geldiğinde Devran mikrop kapmasın diye içeri almıyorum, üstünü hep ayrı yıkıyorum. Elleri ve ayağı tutmuyor.
Mamasını ben veriyorum, temizliğini ben yapıyorum, üstünü ben giydiriyorum. Yerinden canlanamıyor ki bir şey yapsın. Mama vermedin mi söylemez ki ben açım diye. Yemek yiyecek misin diye sorduğumda gözlerini kapatarak istediğini bildiriyor."
Devran'ın başka birinin yanında durmadığını aktaran Atalar, geceleri birlikte yattıklarını ve her şeylerinin bir olduğunu söyledi.
Atalar, Deniz Feneri Derneğine giderek yardım talebinde bulunduğunu bildirerek, "Çocuğa araba verin, gücüm yetmiyor, hiç değilse arabayla gezdireyim dedim. Onlar da getirip arabayı verdiler. Arabaya binip kucağıma alıyorum, kapının önünde gezdiriyorum, parka götürüyorum. Dışarı çıktığında mutlu oluyor." diye konuştu.
Deniz Feneri Derneğinden yöneticilerin evine gelip durumunu gördüklerini belirten Atalar, şunları kaydetti:
"Dernek yöneticileri 'Seni burada bırakmayacağız, ev tutup buradan çıkaracağız.' dediler. Benim de daha gücüm kalmadı. Eşimin gözü görmüyor. Dışarı çıkarıyorum Devran kalıyor, Devran'ı çıkarıyorum o kalıyor. İkisinin arasında kalıyorum. Bu ev de yıkılıyor, toprak dökülüyor, yapacak bir şeyim yok."
Deniz Feneri Derneği Doğu Anadolu Bölgesi Temsilcisi Ömer Sait Aksoy ise dernek olarak bölgede yardım faaliyeti çalışması yürüttüklerini söyledi.
İhtiyaç sahibi ailelere gıda, giyim ve eşya dağıttıklarını anlatan Aksoy, "Ekiplerimiz bu ailemizle dağıtım esnasında karşılaşmışlar. Devran için tekerlekli sandalye ihtiyacı olduğunu bize ifade etiler.
Biz de bağışçılarımıza ailenin durumunu bildirdik ve tekerlekli sandalye bağışını teslim ettik. Şu anda baraka bir evde yaşıyorlar. Nasip olursa dernek olarak aileyi farklı bir yere taşımayı düşünüyoruz. Bağışçılarımızın desteğiyle kirasını karşılayacak şekilde aileye düzgün bir ev ortamı sağlayacağız." diye konuştu.
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
