07-05-2016 15:34
Elazığ’da, annelerini kaybettikten sonra zihinsel engelli 2 kardeşine bakmak durumunda kalan Birgül Çelik, hayatını kardeşlerine adadı.
Elazığ’ın merkez Abdullah Paşa Mahallesi’nde ikamet eden işçi emeklisi Selahattin ve Ruhiye Çelik çiftinin 3 çocuklarından Metin (39) ve Yavuz (37), dünyaya zihinsel engelli olarak geldi. Anne Ruhiye, 3 yıl önce bağırsak kanseri yüzünden hayatını kaybetti. Baba Selahattin ise gırtlak kanseri ve damar tıkanıklığı hastalığına yakalandı. Bunun üzerine abla Birgül Çelik (42), kardeşlerinin tüm sorumluluklarını üstlendi. Çelik, kendisine gelen tüm evlilik tekliflerini reddederek, hayatını kardeşlerine adadı. Kardeşlerinin tüm ihtiyaçları ile ilgilenen Çelik, onlara hem annelik hem de ablalık yapıyor.
“ANNELİK GÖREVİNİ BEN ÜSTLENDİM”
3 yıl öncesine kadar kardeşlerine annesi ile birlikte baktıklarını anlatan Çelik, “Ben o zaman sadece ablalık yapıyordum. Yani anneliğin ne olduğunu bilmiyordum. Ama annemi bağırsak kanserinden kaybedince bir nevi annelik görevini ben üstlendim. Annem vefat edip kardeşlerime tamamıyla bakana kadar annelik duygusunu bilmiyordum. Bence annelik çocuğu doğurmak değil onu hakkıyla yetiştirip, bakabilmesidir. Kardeşlerim bana önce Allah’ın sonra annemin emanetleri. Onlar benim hayat kaynaklarım, gülüşüm ve zorlukları atlatışım. Ben onlarla nefes alıyorum. Ömrüm yettikçe, Rabbim sağlık verdikçe onlara bakmaya devam edeceğim” dedi.
“BENDE ONLARLA ÇOCUK OLUYORUM”
Evlerinde hasta babası ve zihinsel engelli kardeşleriyle yaşayan Çelik, “Babam rahatsız olduğu için kardeşlerimin bütün ihtiyaçlarını ben karşılamak zorunda kalıyorum ama bundan hiç şikayetçi değilim. Rabbime şükürler olsun diyorum. İkisi de engelli okuluna gidiyor. Onun dışında kalan zamanlarda yürüyüş, spor, sinemaya gibi sosyal faaliyetleri beraber yapıyoruz. Bende onlarla beraber çocuk oluyorum. Onlar 37 ve 39 yaşındalar ama 3 ve 5 yaşındaki çocuktan farksızlar. Ufacık şeylerden mutlu olabiliyorlar. Metin bilgisayar oyunlarını, Yavuz müzik dinlemeyi çok seviyor. Yavuz aşırı derece İbrahim Tatlıses hayranı, beraber oturup kulakta onun şarkılarını dinliyoruz. Metinle birlikte bilgisayar oyunları oynuyoruz. Rabbimin bana verdiği sağlık ve ömür kadar onlarla beraber her şeyi yapmaya çalışıyorum. Engelli çocuk annelerine mesajım lütfen çocuklarınızdan utanmayın. Onlara gerektiği gibi bakın. Çünkü onlar gerçekten bizim hayat kaynaklarımız. Çocuk gibiler en ufak şeylerden mutlu oluyorlar" diye konuştu.
(İHA)
Elazığ’ın merkez Abdullah Paşa Mahallesi’nde ikamet eden işçi emeklisi Selahattin ve Ruhiye Çelik çiftinin 3 çocuklarından Metin (39) ve Yavuz (37), dünyaya zihinsel engelli olarak geldi. Anne Ruhiye, 3 yıl önce bağırsak kanseri yüzünden hayatını kaybetti. Baba Selahattin ise gırtlak kanseri ve damar tıkanıklığı hastalığına yakalandı. Bunun üzerine abla Birgül Çelik (42), kardeşlerinin tüm sorumluluklarını üstlendi. Çelik, kendisine gelen tüm evlilik tekliflerini reddederek, hayatını kardeşlerine adadı. Kardeşlerinin tüm ihtiyaçları ile ilgilenen Çelik, onlara hem annelik hem de ablalık yapıyor.
“ANNELİK GÖREVİNİ BEN ÜSTLENDİM”
3 yıl öncesine kadar kardeşlerine annesi ile birlikte baktıklarını anlatan Çelik, “Ben o zaman sadece ablalık yapıyordum. Yani anneliğin ne olduğunu bilmiyordum. Ama annemi bağırsak kanserinden kaybedince bir nevi annelik görevini ben üstlendim. Annem vefat edip kardeşlerime tamamıyla bakana kadar annelik duygusunu bilmiyordum. Bence annelik çocuğu doğurmak değil onu hakkıyla yetiştirip, bakabilmesidir. Kardeşlerim bana önce Allah’ın sonra annemin emanetleri. Onlar benim hayat kaynaklarım, gülüşüm ve zorlukları atlatışım. Ben onlarla nefes alıyorum. Ömrüm yettikçe, Rabbim sağlık verdikçe onlara bakmaya devam edeceğim” dedi.
“BENDE ONLARLA ÇOCUK OLUYORUM”
Evlerinde hasta babası ve zihinsel engelli kardeşleriyle yaşayan Çelik, “Babam rahatsız olduğu için kardeşlerimin bütün ihtiyaçlarını ben karşılamak zorunda kalıyorum ama bundan hiç şikayetçi değilim. Rabbime şükürler olsun diyorum. İkisi de engelli okuluna gidiyor. Onun dışında kalan zamanlarda yürüyüş, spor, sinemaya gibi sosyal faaliyetleri beraber yapıyoruz. Bende onlarla beraber çocuk oluyorum. Onlar 37 ve 39 yaşındalar ama 3 ve 5 yaşındaki çocuktan farksızlar. Ufacık şeylerden mutlu olabiliyorlar. Metin bilgisayar oyunlarını, Yavuz müzik dinlemeyi çok seviyor. Yavuz aşırı derece İbrahim Tatlıses hayranı, beraber oturup kulakta onun şarkılarını dinliyoruz. Metinle birlikte bilgisayar oyunları oynuyoruz. Rabbimin bana verdiği sağlık ve ömür kadar onlarla beraber her şeyi yapmaya çalışıyorum. Engelli çocuk annelerine mesajım lütfen çocuklarınızdan utanmayın. Onlara gerektiği gibi bakın. Çünkü onlar gerçekten bizim hayat kaynaklarımız. Çocuk gibiler en ufak şeylerden mutlu oluyorlar" diye konuştu.
(İHA)
