Ordu
İlçenin Merkez Mahallesi'nde 1994'te dünyaya gelen Şahinkaya, doğuştan elleri ve ayakları olmadan yaşama tutundu.
4 yaşında sağ bacak protezi takılan Şahinkaya, ilk olarak 2012'de İkizce Halk Eğitim Merkezi'nde bilgisayar kursuna başladı.
Şahinkaya, ahşap yakma ve akrilik boya resim olmak üzere mesleki ve el sanatları üzerine yıllarca çok sayıda kursa katılarak kendini geliştirdi.
Ailesiyle yaşadığı evin odasını adeta atölyeye dönüştüren Şahinkaya, ahşap yakmanın yanı sıra tuvalde resim yapıyor.
Kişisel sosyal medyasında paylaştığı resimleri beğeni alan Şahinkaya, zaman zaman talep gören bu çalışmalarını satarak kazanç da sağlıyor.
Lise mezunu 30 yaşındaki Emre Şahinkaya, AA muhabirine, doğuştan ortopedik engelli olduğu için durumuna alıştığını söyledi.
Okul zamanlarının herhangi bir zorluk yaşamadan güzel geçtiğini anlatan Şahinkaya, iş bulamadığı için evde sıkıldığını ve Halk Eğitim Merkezinde çeşitli kurslara katıldığını kaydetti.
Şahinkaya, ilk etapta kendisi için "Yapabilir mi?" diye ifadeler kullanıldığını belirterek, "Hocamız ahşap yakmayı öğretti. İlk bu kurslarla başladım. Ahşap yakmayı öğrendik. Onlar da şaşırdı, 'Elleri olmamasına rağmen yapabiliyor.' dediler." diye konuştu.
Daha sonra çeşit çeşit kurslara gittiğini dile getiren Şahinkaya, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Hobi olarak evde resimlerimi yapmaya devam ediyorum. Kurslar bitti, evde yine tuval boyama, ahşap yakma, çocuklar için çizgi film karakterleri yapıyorum. Kendimi biraz daha geliştirdim, kitap ayraçları yapıyorum. Kurslar açılırsa yine gideceğim. Yaptığım çalışmaları genellikle sosyal medya üzerinden paylaşıyorum. Kendi videomu çekiyorum. Sosyal medya üzerinden beğeniyorlar, paylaşıyorlar. Hayret ediyorlar, 'Engelli olmasına rağmen yapıyor, azimli, çabalamayı gösteriyor.' diye."
"Yapamaz denilmesine aldırmadım"
Zaman zaman isteğe göre resim de yaptığını ifade eden Şahinkaya, "Halk Eğitim Merkezinde aldığım kursların ardından evde vakit geçiriyorum. Öğrendiklerimi kendim yapıp çabalıyorum. Bu çalışmalar sayesinde hem evde vakit geçiriyorum hem stresten uzaklaşıyorum. Yani alıştığım için her gördüğüm resmi aynı olmasa bile yorumlayarak değişik renklerde yapıyorum. Bir engelli olarak hayata tutunmaya çalışıyorum." dedi.
Şahinkaya, okul ortamındayken sosyalleşmesinin iyi olduğuna işaret ederek, "Büyüdükçe engelliler için 'engelli olduğu için bunu yapamaz, yapamayabilir.' denilmesine aldırmadım. Yani kendi azmimle çabamla kurslara gittim. 'Yaparım, bu zor bir şey değil.' dedim ve kurslara kaydoldum. Öğrendim, hocalarımın öğrettiği tekniklerle evde yapmayı başardım. Yani çabaladım." ifadelerini kullandı.
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
