ŞANLIURFA - YASİN DİKME
Şanlıurfa'da küçük yaşta yüksek ateş nedeniyle belden aşağısı felç olan 44 yaşındaki Fatma Demren, evde kendi imkanlarıyla okuma yazma öğrendikten sonra katıldığı kurslarda aldığı eğitimle hem hayata tutundu hem de meslek sahibi oldu.
Merkez Eyyübiye ilçesinin Akşemsettin Mahallesi'nde yaşayan Fatma Demren'in belden aşağısı, bir yaşındayken geçirdiği yüksek ateşin ardından felç oldu.
Demren ailesinin üçüncü çocuğu Fatma, engeli nedeniyle okula gidemediği için 20 yaşından sonra okuma yazmayı, evde televizyondan izlediği derslerle kendi başına öğrendi.
Okula giden kardeşlerinin derslerine yardım ederek zamanla okuma ve yazmasını geliştiren Demren, daha sonra Halk Eğitim Merkezinin okuma yazma kursuna başlayarak sertifika alıp ortaokula başladı.
Okula devam eden ve bir süre sonra ara veren Demren, bir arkadaşının tavsiyesiyle Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesinin Engelli Koordinasyon Merkezine başvurup dericilik, bilgisayar, kasiyerlik, el sanatları ve İngilizce kurslarına katılarak sertifika aldı.
Koordinasyon merkezinin Balıklıgöl yerleşkesinde deri ve el işi ürünlerin satıldığı işle çalışma hayatına atılan Demren, hem para kazanıyor hem de merkezde yapılan ürünlerin tanıtımını yapıyor.
Fatma Demren, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hayata hiçbir zaman küsmediğini ve her şeye olumlu tarafından bakmayı öğrendiğini söyledi.
İmkansızlıklar nedeniyle uzun yıllar evden çıkamadığını anlatan Demren, uzun yıllar tekerlekli sandalyesi olmadığı için kendi başına hareket edemediğini, annesinin kendisini leğene koyarak zaman zaman dışarıya çıkardığını ifade etti.
Demren, yaklaşık 20 yaşına kadar okuma yazma bilmediğini, kendi çabalarıyla okuma yazmayı öğrendikten sonra engelli koordinasyon merkezindeki kurslara katıldığını belirterek, "8 kursu başarıyla tamamlayarak sertifika aldım. Şu anda merkeze devam ediyorum. Öğrendiklerimden hem para kazanıyorum hem de kendimi geliştiriyorum." dedi.
Hayatı boyunca en büyük desteği, 78 yaşındaki annesi Adul Demren'den aldığını dile getiren Demren, tüm ihtiyaçlarını annesinin karşıladığını söyledi.
Akülü tekerlekli sandalyesiyle iş yerine gittiğini bildiren Demren, şunları kaydetti:
"Tek başıma iş yerimi gidiyorum. Yolda çoğu zaman engellerle karşılaşıyorum ama artık alıştım. Bazen araçlar yol vermiyor. Onlara 'sizin ki araçsa benim ki de araç' ne var diye söyleniyorum. İş yerinde koordinasyon merkezinde yapılan el sanatları ürünlerini satıyorum. Hem para kazanıyorum hem de arkadaşlarımın ürünlerinin tanıtımını yapıyorum. Evde hapis olmaktansa bir şeylerle uğraşmak çok güzel. Ben evde kalamıyorum, mutlaka bir şeylerle uğraşmam gerekiyor. Hayatı seven bir insanım. Hiçbir zaman hayata küsmedim. Her şeyin Allah'tan geldiğine inanan insanım, O'na her zaman şükrettim. Hiçbir zaman yılmadım. Engelsiz insan benden daha çok örnek alıyor, bu da beni mutlu ediyor. Hayata hiçbir zaman kötü bakmadım. Hayat her zaman için yaşamaya değer."
Anne Adul Demren de 12 çocuğundan ikisinin küçükken vefat ettiğini söyledi.
Kızı Fatma'nın bir yaşındayken yüksek ateş geçirdiğini dile getiren Demren, şöyle konuştu:
"Hastaneye götürdüğümüzde doktorlar, havale geçirdiğini ve belden aşağısının tutmadığını söyledi. Birçok hastaneye götürdük fayda etmedi. O günden bu yana kendisine ben bakıyorum. Onun her şeyiyle ben ilgileniyorum. Küçükken çoğu zaman sırtımda taşırdım. Bakımını yemeğini, hala ben yapıyorum. O benim, ben de onun can yoldaşıyım inşallah birlikte ölürüz. Ömrüm yettiği kadar ona bakacağım. Onu her gün hazırlarım. İşine uğurlarım. Burası yazın çok sıcak oluyor kızımın dama çıkarmak için eve asansör yapılmasını istiyorum. Başka bir şey istemiyorum. "
Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi Engelli Koordinasyon Merkezinde kurs öğreticisi Seval Kurt Tarhan da kursiyer Fatma Demren'in azmiyle birçok insan örnek olduğunu belirterek, "Yaklaşık 2 yıl önce başladığımız deri işletmeciliği kursumuzda yaptığımız çantalar, kemerler, anahtarlıklar ve diğer ürünlerini Fatma kardeşimiz satışını yapıyor. Kendisi çok azimli ve başarılı. Hayatta bakışı çok olumlu." ifadelerini kullandı.
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
