“Netflix”te geçtiğimiz yılın son aylarında hayli popüler olan bir Türk yapımı dizi yayımlandı: Berkun Oya’nın yazıp yönettiği “Bir Başkadır”. Ben de bu yapımın adından ilham alarak ülkemizin “başka” oluşunu yazmak istedim bu sefer de…
Hani bazen yazarken, aslında gerçekte olanları biraz hayal biraz rüyaymış gibi kurgulayıp anlatırız ya, ben de takip eden satırlardakini, aslında gerçeğin ta kendisi olanları dillendirdiğimi hayal ederek kaleme aldım.
Belki sözcüklere dökmeye çekineceğimiz birçok şeyi böyle dile getirmiş oldum. Evet, gözlerimi kapatıyorum ve kendimi ilkokul öğretmenimin karşısında buluyorum.
O aynı sevecenliği, kır saçları ve mütebessim ifadesiyle, bense o mızmız küçük kız değil, eleştiren, sorgulayan ve biraz da sisteme karşı isyan bayrağını çekmiş bir yetişkinim şimdi…
Ve başlıyorum konuşmaya ya da içimi dökmeye:
Burası başka, biz başkayız hocam.
Biz hep demokrasinin erdemlerinden dem vurur ama bize benzemeyeni öteleriz, ötekileştiririz.
Burası başka, çünkü bizim özel koşullarımız var. Etrafımızda kah rejimini ihraç etmek isteyen bir ülke, kah kıyılarımızda egemenlik iddia eden başka bir ülke var.
Ne de olsa demiyor mu büyüklerimiz (!) “Üç tarafımız denizlerle dört tarafımız düşmanlarla çevrili” diye.
Biz başkayız hocam.
Devletimiz hem laik, hem Sünni, hem de Türk, milyonlarca Alevi ve Kürt vatandaşına rağmen.
Burası başka.
Bu topraklarda “büyüklerimiz” modernleşmeyi, Batılı olmak ile eşdeğer gördüler ve bir Batılı gibi giyinmek, konuşmak ve yaşamak eşit oldu “modern” olmaya.
Türban takmak veya geleneksel bir yaşam tarzı sürmek ise “çağdışı” ilan edildi, ama bu da şükür geçti!
Önceden, anneler, nineler ve teyzeler başörtüsü takabilirdi sadece, ama genç bir kız takarsa hele bir de örtüsüyle üniversite kapısına “dayanırsa” mürteci olurdu.
Bu çağdışı fikirler nihayet demode oldu artık…
Şimdi öteki olanlar başka kimlikler, ama yine biz ve öteki var.
Dedim ya hocam; biz başkayız diye…
Milletvekillerimiz var bizim çiçek sulayan, meclisi boykot eden, atasözlerimizden tekerlemeler yapabilecek kadar becerikli (!) bir de ceylan derisi koltuklara rahatça oturan vekillerimiz var.
Burası başka; bu topraklarda “iç düşmanlar” var hocam.
Tanımı muğlâk ve amaçlarını yalnızca önceden askerlerin bildiği şimdi de “yüzde 50 + 1”in bildiği düşmanlar var.
Demokrasimize darbeler vuruldu, özgürlükler askıya alındı yıllar boyu.
Biz başkayız hocam, kimilerimiz kıyafetimizden dolayı kamusal alana alınmayabilir ya da kafaları kimimizin bidona benzeyebilir.
Cahil olabiliriz.
Doğruyu-eğriyi bilemeyen cahil yığınlar. Ancak devlet, ‘Baba’dır. O her şeyin en iyisini bilir. Nasıl giyineceğimizi, hangi dilde konuşacağımızı, kimin dost, kimin düşman olduğunu sadece O bilir.
Dedim ya hocam biz başkayız!
Uzun lafın kısası bu “iç dökme” aslında bitmez ama ben satırlarımı bitireyim.
Hepimiz iyiliklerle ve güzelliklerle dolu bambaşka bir hayat süreriz umarım bir gün…
.
Dr. Begüm Burak, dikGAZETE.com