“Sana bir sır vereceğim” dedi; “Söz ver tutacağına!..”
“Söz veriyorum” dedim.
“Babamı arıyorum…” dedi.
Yıllar önce kaybettiğini biliyordum babasını.
“Bayram günü duygulandı, özlüyor demek ki…” diye düşündüm önce.
Sonra telefonunun arama kaydının ekran görüntüsünü gönderdi.
“Babam” yazıyordu en üstte.
Daha yeni aramıştı belli ki.
“Babam…” dedi…
- 2015 yılında vefat etti. Hep arardım arada, sanki açacakmış gibi. Bir bayram yine aradım biri çıktı. Evet telefonu biri açtı. Yüreğim ağzıma geldi. ‘Yanlış aramışım pardon’ deyip kapattım. Babamın telefon numarasını başka birine vermişler. Her bayram arıyorum. Her bayram babamın telefonunu başkası açıyor. Her bayram ‘afedersiniz yanlış oldu’ deyip kapatıyorum.
Ağlıyorum sonra.”
Hiçbir şey bizim değil.
Kullandığımız telefon numarası bile gün gelecek bizden sonra başkasının olacak.
Ve biz göçüp giden sevdiklerimizi telefon rehberinde tutmaya devam edeceğiz.
Fakat bu sefer, telefonu açan aradığımız kişi olmayacak.
Aradığımız numaraya ulaşılacak fakat aradığımız kişiye ulaşamayacağız.
Hadi bu bayram açın telefon rehberinizi ve arayın tüm sevdiklerinizi.
Aradığımız kişiye ulaşılabiliyorken...
Mutlu bayramlar…
.
Sevim Korkmaz, dikGAZETE.com