.
Dikkat kesil!…
İyi görünmek istediğin anlara bak, zorlandığın anlara…
Ve sonra kendin kalabildiğin en mümkün mertebede bunun komikliğini bul.
Orada kal; tam da o komik yerde.
Çünkü…
Mümkün mertebe…
Ulaşılması gereken bir mertebe.
“Son derece”nin mütevazi kardeşi…
Son derece mümkün.
Farketmediğimiz haklarımız var.
Allah’ın gözettiği…
Nefsimizin hakları ile isteklerini karıştırırız çoğu vakit.
Ve fakat farkettiklerimiz ve başkasından umduğumuz haklarımız için garantiden çıkmışızdır.
Bulduğunu yitirmeyene ne mutlu.
Dikkat kesil!..
Allah’a yakınlaşman için felaket beklemekteysen hele…
Nefs ölmez, hangi mertebedeyse öncekini yanına alır, yürür, terbiye olur, hizaya gelir.
Oldu oldu…
Olmadı mümkün mertebe…
Son derece mümkün.
Unutmayı unuttun mu ne mutlu.
İnsan kendini aradan çektiği zaman karşısındakini net görür.
Eşyayı, olanı-olmayanı…
Katları, katmanları…
Yeşili, moru, alı…
Biz hani böyle kıvranmaktayken…
Severken üçe-beşe bakmazken…
Güzeldik.
Şimdi karşımızda bozuk plak zihinler, büyütülen acziyetler, sessizleşen acılar…
Hele eleştir de gör dünyanın bucağını.
Hele ayrımına var;
- İkimiz de insanız…
“Tanışacaklarımı rüyamda görüyorum, biliyorum kimdir, necidir” desem komik olurum.
Ama karşılaştıklarımda “benden ne var” diye soran azdır.
Rüyaya gerek mi var.
Dikkat kesil, bağıramıyorum.
Sesim sadece kulak kabartanlar için.
Sesimin altını kıstım demlenmek için…
Sesimin…
Mümkün mertebe.
- Sonuçtan memnun muyuz!
- Hayır!
Yine dayanamamış, yazmış ama önce kendine…
Yine kendini duymak zor.
Keşke günlük konuşmalar bitse
Pek bi duymak istiyorum sorularımı, pek bi istiyorum hiç boş geçmeyelim.
Tam bi keyif yapacağım, bozuyorum ellerimle.
Tam demleneceğim taşıyorum.
Yaratılış diyoruz buna, cilve..
Kimin sınavı, kime benzemiş!
“İnşallah torunlarını görürsün” dedi oğlum.
“Mümkün mertebe hatırlat oğlum” dedim.
- Bunu sık sık hatırlat!
Unutmayı unutursam ne mutlu bana.
.
Arzu Leyal, dikGAZETE.com