İstanbul'a kar yağıyor.. Nazende nazende.. Başka bir deyişle; aheste aheste.. Milyonlarcası, hatta milyarlarcası yeryüzüne inerken birbirine değmiyor kar tanelerinin.. Ve hiç biri de birbirine benzemiyor.. Birbirlerine de zarar vermeden birbirlerinin de önüne geçmeden ve de birbirlerinin önünü kesmeden yağıyor, yağıyor!.. Aldıkları izin çerçevesinde.. Tasarımcıların Tasarımcısı, Alemlerin Rabbi olan Allah (CC) öyle dizayn etmiş.. İncecikten bir kar yağar, tozar Elif Elif diye, demiş Karacaoğlan!.. Ardından devam etmiş; Deli gönül abdal olmuş, gezer Elif Elif diye!.. Demekki Elif önemli.. Her daim Elif merkezli olmak, Elif'in şuuruna varmak, Elif'i aramak, Elif'le hemdem olmak mühim!.. Peki, insanlar kar tanelerinden niçin ibret almazlar?.. Birbirlerine değmeyen kar tanelerine neden özenmezler?.. Kar taneleri gibi olacaklarına niye birbirlerine dokunurlar?, Birbirlerine değerler, hem de yok edercesine!.. Niye birbirlerinin üzerilerine basarlar?.. Hatta birbirlerini çiğnerler?.. Niye birbirlerinin güneşini, ışığını keserler?.. Sahi niye?.. Netice-i kelam; kar taneleri tamam da, şu insan denen ve ayni zamanda da Eşrefi Mahlukat olan bilmeceyi çözmek hiç de kolay değil.. Hatta imkansız gibi bir şey.. Şairin dediği gibi; Etrafına bir bak, gör nicesini.. Gel de çöz şu insan bilmecesini.. Bazen ömür bile tek hecesini.. Çözmeye yetmiyor, farkında mısın?.. Kar taneleri gibi temiz, kar taneleri gibi berrak, kar taneleri gibi şefkatli.. Olalım inşallah.. Vesselam..