"İrade Gücü", etken bir hissiyatı/güdüyü/isteği bastırma esnasında gelişim gösteren akli bir melekedir, bu bir nevi "direnç kazanma" çalışması gibidir.
Ağırlık çalışmalarında bedenin mukavemet göstermesinin, kasların direncini / kuvvetini arttırması gibi, isteklerimize / hislerimize göstereceğimiz mukavemet de iradi direncimizi/kuvvetimizi arttıracaktır.
İrade gücünü arttıran kişinin yaşantısındaki tüm davranışları/eğilimleri belirli bir disiplin kazanacaktır.
Bu hayat disiplini, o kişinin politik tercihlerini, dinsel / inançsal bakış açısını, iktisadi / maddi harcama eğilimlerini de değiştirmiş olacaktır.
Böylece bu kişi, verdiği kararlarda daha ilkeli / tutarlı olacak ve kendisine dayatılan hiçbir düşünceyi / inanışı sorgulamadan kabul etmeyecektir.
Bir önceki yazımızda "İnsanı, hayvandan ayıran temel fonksiyon" olarak belirttiğimiz “güdüleri kontrol” kabiliyetimiz anlaşılmadığı / geliştirilmediği sürece, “İnsanlaşma Süreci” sekteye uğratılmış olacaktır.
Deneme - Yanılma yollarına bağlı olarak geliştirilen "teknik yöntem/bilgi" çeşitleri "İnsanlaşma" için yeterli değildir.
Nitekim hayvanlar dahi bu yöntemleri kullanabilmektedir; mesela avına tuzak kurabilen hayvanlar vardır, aynı şekilde kendisini kamufle etme becerisine sahip olan türler de vardır.
Dolayısıyla ihtiyaçlara binaen ya da yaşantısını sürdürebilmek için her hayvanın belli oranda zekaya sahip olduğu bilinmektedir.
Fakat hayvanların ilkesel/ahlaki bir duruş sergilemeleri beklenemez; buna dair bir irade göstermeleri de mümkün değildir.
İnsanlar arasında da ilkesel/ahlaki duruş gösterme oranı ve gayretinin düşüyor olması, "hayvanlaşma dönemi / irtica süreci" olarak nitelendirilir.
Akıl/İrade kuvveti ile güdüsel istekleri/hazları karşılama/bastırma olguları arasındaki ilişki, İnsanlaşmanın temel dinamiğini oluşturan faktörlerdir.
İnsanlığın ilerlemesine/aydınlanmasına dair büyük öneme sahip bu konuyu, bir sonraki yazıda izah etmeye devam edeceğiz.
.
Cengiz Han Güven, dikGAZETE.com