İsa'yı vaftiz ettiğine/arındırdığına inanılan kişi Zekeriya'nın oğlu Yahya'dır,
Kur’an'da da bir Resul ismi olarak "Yahya" geçmektedir.
"Yahya" kavramı Muhyi/İhya sözcükleri ile aynı kökten türemiştir. İhya kelimesi "canlandırmak/hayat vermek" anlamına gelmektedir. Deyim olarak kullandığımız "ihya etmek" tabiri de bu anlamsal bağ ile oluşmuştur.
Bedensel/Yüzeysel günahları "Su" ile temizleyerek Benliğe/nefse yeni bir şans veren "Yahya" sembolü, dışsal bir temizleme/arındırma yapmıştır.
Fakat günahkarlık Ruhuna/özüne işlemiş birini "Su" ile arındırmak mümkün değildir; böylesi birini ancak "Ateş" ile arındırmak mümkün olur...
Ateş ile terbiye edenlerin misali "Demirciler ve Çömlekçiler”dir.
Biri 'Demir'den yaptıklarını diğeri ise topraktan yaptığını "Ateş" ile imtihan eder…
Zülkarneyn (Bilge Kağan) ve Davud, “Demirciler" grubundandır ve onlar "Yasa koyucular"dır>>"Emir, 'Demir'i keser" sözünü bu minvalde düşünmek lazım.
Kur’an'da Hz. Davud'a ithafen "Ona katımızdan üstünlük verdik ve onun için 'Demir'i yumuşattık" ayetini hatırlayın...
“Çömlekçiler" ise muammadır! Onlar, çamurdan yaptıklarına şekiller verirler sonra da 'Ateş'te pişirirler; tıpkı Tanrı'nın insanı çamurdan yaratıp 'Ateş'le/şeytanla imtihan etmesi gibi...
Batınî bir anlayışa sahip olan bu sembolik akımlardan 'Çömlekçiler’i bir tek ‘Demirciler' tanır ve onları korurlar…
.
Cengiz Han Güven, dikGAZETE.com