Osmanlı'da sabredemeyip de bayramlıklarını bir gün önce giyerek sevinen çocuklara "Arife Çiçeği” denirmiş..
Çiçeklerimiz yanımızda değilken buruk bir bayram olacak.
Doğru!
Sağlıklı, mutlu, sevdiklerimize kavuştuğumuz bayram dileklerinin anlamı çok daha içten söylenecek yarın..
Bir romandan alıntıda olduğu gibi:
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu.”
Oysa, düşmenin can yakan tadını duymazsak yeniden ayaklanmayı nasıl öğreneceğiz?
Nasıl tutunacağız, koruyup saklayacağız kıymetli günlerimizi..
Varsın, şimdi biraz sıkılalım..
Seneye kadar sabredebilirsek, hepimiz birer arife çiçeği oluruz belki..
Gövdelerimiz birbirine kenetlenir sıkıca.
Uzun uzun sarılırız..
Geçmişin güzel günleri de bir zamanlar ‘şimdi’ idi.
Geleceğin en güzel hatırasının, henüz yaşamadığımız günlerde olduğunu doğruladığı gibi, her adımda..
Kaçıncı adımda karşılaşırız, bunu bilemeyiz.
Güzelliği de işte tam burada..
"- Umut belki de gelecek sayfadadır. Kapama kitabı.
- Kitabın bütün sayfalarını çevirdim, ona rastlamadım.
- Belki de kitaptır umut.”
Yeni bir bayram sabahına gözlerimizi açmak gibi mesela..
Ramazan Bayramımız Mübarek Olsun.
.
Betül Özey, dikGAZETE.com
Sosyolog/Psikolog