Seksenyedi
Haziran yedi…
:
“Cahit Zarifoğlu ölmüş. Bugünün adı bu olacakmış” diye yazdı Cemal Süreya.
“Şair Öldüren Rejim” diye başlık attı o günlerde İsmet Özel yazısına.
“Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak Erdem!.." deyip göçtüğünde de gençti!
Çok daha öncesinde de.
Ankara’nın kırkında bir Haziran’da doğmakla, 29 yıl önce ölmek ne kadar gençse o kadar gençti.
kırkyedisinde
Bu şehirde
İstanbul nasıl her haziranı yediyse
senenin de seksenyedisinde öyle yedi Üstad'ın “Artist”ini.
"yedi güzel adam”ın da yedisini
:
Rahmet ola…
Dua ile...
:
Ve demişti ki bir de şöyle:
: "Seçkin bir kimse değilim ismimin baş harfleri acz tutuyor Bağışlamanı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım Kolaysa esirgeme
Hayat bir boş rüyaymış Geçen ibadetler özürlü Eski günahlar dipdiri Seçkin bir kimse değilim İsmimin baş harflerinde kimliğim Bağışlanmamı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım Kolaysa esirgeme
Hayat boş geçti Geri kalan korkulu Her adımım dolu olsa İşe yaramaz katında Biliyorum Bağışlanmamı diliyorum"