Manisa’nın en eski mahallelerinden biri olan Nurlupınar Mahallesinin muhtarı Süleyman Seven, farklı mahallelerde yaşanan olumsuz olayların kendi mahallelerine mal edilmesi nedeniyle mahalle gençlerine kız verilmediğini söyledi.
Manisa’nın en eski mahallelerinden biri olan Nurlupınar Mahallesinin muhtarı Süleyman Seven, farklı mahallelerde yaşanan olumsuz olayların kendi mahallelerine mal edilmesi nedeniyle mahalle gençlerine kız verilmediğini söyledi.
Manisa’nın Şehzadeler ilçesinin 3 bin 200 nüfuslu küçük bir mahallesi olan Nurlupınar’ın sakinleri yıllardır insanların kafalarında oluşan olumsuz imajı silmeye çalışıyorlar. Asayiş yönünden Manisa’nın en az suç işlenen mahallesi olmasına rağmen adı terör, esrar, eroin ve kavgalarda sık sık geçen Nurlupınar Mahallesi sakinleri, diğer mahallelerde olan olayların kendi mahallelerine lanse edilmesinin cezasını çektiklerini söylediler.
Mahallenin 1960 yılında Ege Bölgesinden alınan göçlerle kurulmaya başlandığını anlatan Nurlupınar Mahalle Muhtarı Süleyman Seven, “Nurlupınar Mahallesi tarım arazisi olduğu için 1960 yılında Ege Bölgesinden göç olmaya başlıyor. Zamanla 3-5 hane küme evleri olan Nurlupınar Mahallesi büyüyerek şu anki yüzölçümüne ve 35 bin nüfusa sahip oluyor. Bundan 20 yıl önce alanlar genişlediği ve yüzölçümü büyüdüğü için Nurlupınar Mahallesi 5 mahalleye bölündü.
Bunların içinde doğulu, batılı Türkiye’nin her yerinden göç aldı. Kaçak evler yapılmaya başladı geçtiğimiz dönemlerdeki yerel yönetimlerin müsaade etmesinden veya göz yummasından dolayı. Bunları engellemek için geçici iskanlar imarlar verildi. 1989-1990 yıllarında Nurlupınar Mahallesi çok karışıktı. Doğulu batılı kavgaları çok çıkmaya başlamıştı. Nurlupınar Mahallesinin adı yavaş yavaş bu şekilde duyulmaya başladı. Bir tavuk için doğulu batılı aileler arasında kavga oluyordu.
Aradan zaman geçti yerel ve ulusal basın bizi yani Nurlupınar’ı bu şekilde tanıdı. 1990-1991 yıllarında Nurlupınar Mahallesi yüzölçümü ve nüfusu nedeniyle 5 ayrı mahalleye bölündü. Adnan Menderes, Kazım Karabekir, Ahmet Bedevi, Akpınar ve Nurlupınar olarak bölündü. Bu bölgedeki diğer mahallelerde yapılan iyi veya kötü bütün olayların hepsi bizim Nurlupınar Mahallesine lanse edilmekle başladı her şey. Nurlupınar’ın en yeni göçmeni 25 yıllıktır. En eski göçmeni de 1960 yılında gelmiştir. Yüzde 90’ı ev sahibi olan bir mahallemizde bir kasaba ortamı yaşanmaktadır.” dedi.
İSMİMİZ KARALANIYOR
Başka mahallelerde olan olayların Nurlupınar’a yansıtılması nedeniyle mahallenin isminin kötü bir imaj oluşturduğuna dikkat çeken Muhtar Seven, “Örneğin aile kavgası oluyor, bazı siyasi görüşlerin tartıştığı mahalleler oluyor, buralarda olan bütün olaylar bizim mahallemize yansıtılıyor basında. Fabrika sahipleri, iş sahipleri, gençler okullarda örneğin Nurlupınar olunca kızlar arasında bir tartışma yaşanıyor. Erkeklere kızlar bakmıyor, kızlara erkekler bakmıyor.
Sadece Nurlupınar’ın kendi çevresindekiler birbirleriyle evlenebiliyor. Çünkü dışarıdan arkadaş yapamıyor. Kızlar erkek, erkekler de kız arkadaş yapamıyor. Bununla beraber dışarıdan bizim buraya gelecek olan kiracılar Nurlupınar dendiği zaman burayı tanımayan insanlar herkes temkinli yaklaşıyor. Buraya geldikten sonra anlıyor ve alışıyor.
Nurlupınar Mahallesinde oturup da fabrikalara form dolduran gençlerin Nurlupınar yazdığını görünce CV’sini okumadan, özgeçmişini okumadan yırtıldığına şahit oldum. Bu bizim için bir imaj karalamasıdır. İsmimizin karalanmasıdır. Burada oturanlar bunu hak etmiyor.
Bölgedeki diğer mahallelerde yapılan bütün olaylar Nurlupınar’a lanse ediliyor. Manşetler olsun, haberler olsun hepsi Nurlupınar. Emniyette dahi Nurlupınar geçiyor. Bizi etkileyen bu. Bunun etkisini de gençlerimizde yaşlılarımızda görüyoruz. Burada oturan çoğu insana dışarıda ‘Sen Nurlupınar’da nasıl oturuyorsun?’ deniyor. Öyle bir kötü imaj oluşturulmuş ki bize.” şeklinde konuştu.
GENÇLERİMİZE KIZ VERMİYORLAR
Mahallenin adının kötü bir şekilde hafızalara kazınması nedeniyle gençlerin bu durumdan çok etkilendiğini kaydeden Muhtar Seven şunları söyledi:“Kız istemeye gittiğimizde ‘Nurlupınar’da oturuyoruz’ dediğimiz zaman herkes bize kötü bakıyor. Nasıl kötü bakıyor? Siyasi görüş ayrı diye bakıyor, kavga, esrar, eroin bu gözlerle bakıyorlar bize.
Bundan dolayı da kız vermek istemiyorlar. Bende olsa bu yansıtılanlar gibi olan birine kız vermek istemem. Kesinlikle onlara hak veriyorum ama burayı görmedikleri için böyle düşünüyorlar. Bizim adımız kötü ama iyi insanlardan oluşuyoruz halk olarak.
Manisa’da en az suç işleme oranı Nurlupınar Mahallesinde. Ufak sorunları biz kendi aramızda çözüyoruz. Emniyete gerek duymuyoruz. Burada herkes birbirini tanıdığı için ufak problemleri kendi aramızda çözüyoruz. Büyük olay zaten olmuyor. Olsa bile dışarıdan gelip bizim burayı karıştırmak isteyenler var. Bizim burada aile kavgası bile olmaz.”
OLUMSUZ BAKIŞI SİLMEK İSTİYORUZ
Mahalle sakinlerinden Hüseyin Anka ise, “Eskiden kalma bir takım olaylar, siyasi düşünceler, değişik ortamlarda olaylar olmuş olabilir. Bu olaylar bizim mahallemizi yüksek derecede etkilemiş durumda. Bunlar kafalarda psikolojik olarak kaldığı için bu ivmeyi değiştiremiyoruz yıllardır. Biran önce bu olumsuz bakışı beyinlerden, akıllardan silmek istiyoruz. Bütün çabamız bu.” diyerek, Nurlupınar adının oluşturduğu olumsuz imajı silmeye çalıştıklarını söyledi.
PSİKOLOJİM BOZULDU EĞİTİMİMİ BIRAKTIM
Mahallenin isminden dolayı hem eğitim hayatının hem de iş hayatının olumsuz gittiğini kaydeden mahalle sakinlerinden Yılmaz Koç ise şunları söyledi:“Bu mahallede doğdum büyüdüm. Mahallemden gayet memnunum. Ama mahallemin isminden dolayı okul hayatında olsun, iş hayatında olsun sorunlar yaşıyoruz. Kendimden örnek vereyim. Okul yıllarında başarılı bir öğrenciydim. Sırf mahallenin isminden dolayı okuldan tepki aldım, arkadaş çevremden farklı tepkiler aldım.
Bu yüzden psikolojim bozuldu ve öğretim hayatıma devam edemedim. Lisede bitirmek zorunda kaldım öğretim hayatımı. İş hayatına atıldım yine aynı sorunlar başıma geldi. İş için başvurdum fabrikalara biraz daha sosyal ortamı olan fabrikalara. Daha CV’im okunmadan, gündeme alınmadan yırtılıp atıldı. Bu diğer arkadaşlarımızın da başına geliyor. Yine kızlar erkek arkadaşı Nurlupınar’da olduğu için arkadaşlık yapmak istemiyor, erkekler kız arkadaşı Nurlupınar’da oturduğu için arkadaşlık yapmak istemiyor. Farklı tepkiler yaşanıyor.”
dikgazete.com